เดินทางมาถึงจุดทางแยกที่จะขึ้นไปจุดสูงสุด
กับเส้นทางไป อบต.วังบาล โดยเบื้องหน้าจะเป็น อบต. และหมู่บ้าน ซึ่งจะมีชาวดินไปกางเต้นท์กันเยอะ
ส่วนทางขวาของภาพจะเป็นถนนที่ไต่ขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของภูทับเบิก ที่นั่นก็มีชาวดินไปกางเต็นท์เหมือนกัน
แม่ค้าตัวน้อย
เส้นทางไป
อบต.วังบาล
“เราขึ้นไปจุดสูงสุดกันดีกว่า” ผมตัดสินใจไม่ไปทาง อบต. เพราะเราจะต้องเดินทางไปที่
ภูแผงม้า กันอีก
“คนเยอะเหมือนกัน” คู่ชีวิตเอ่ยขึ้นมาลอยๆ
สถานที่กางเต้นท์ก็จัดไว้เป็นแบบขั้นบันได
เลือกเอาตามใจ แต่ตรงนี้เหมือนจะมีห้องสุขาไม่กี่ที่นะครับ ค่าบริการเห็นเขียนไว้ 5 บาท
“ไป
เราไปถ่ายรูปคู่กันที่ป้ายภูทับเบิก” ผมชวนกันเดินขึ้นไปหลังจากที่เราหาที่จอดรถได้แล้ว
“ยุทธ ถ่ายให้หน่อยครับ”
“ครับ
พี่”
ส่วนเบื้องหน้าของเราจะเป็นอาคารดังรูป
“เดี๋ยวผมไปรอที่รถนะ” ปล่อยให้มือกล้องเค้าหาวิวถ่ายรูปกัน
พอได้เวลาเราก็เดินทางไป ภูแผงม้า
พอมาถึงด่านเก็บค่าผ่านทาง
ที่ อุทยานแห่งชาติภูหินล่องกล้า
"สามคนครับ"
"ร้อยห้าสิบบาทครับ"
เสียงเจ้าหน้าที่ตอบกลับมาพร้อมกับส่งบัตรผ่านมาให้
"ที่ภูแผงม้า
มีเจ้าหน้าที่คอยดูแลหรือเปล่าครับ"
"ไม่มีครับ"
"เอาแล้วไหมล่ะ"
ผมนึกในใจ
"คือว่าจะไปกางเต้นท์น่ะครับ
เห็นข้อมูลจากเน็ตว่าให้กางเต้นท์ได้" ผมสอบถาม
"กางไม่ได้หรอกครับ
ไม่มีน้ำ ไม่มีเจ้าหน้าที่คอยดูแล"
"กรรม
เอาไงดีวะเนี่ยะ" นึกไม่ถึง
"ข้างในอุทยานมีที่กางเต้นท์ไหมครับ"
"มีครับ
ตรงที่...มาอ่านข่าวไงครับ" เจ้าหน้าที่ขยายความทันที
"เออ ครับ ผมไม่เคยดูเลยครับ ขอบคุณครับ"
ว่าแล้วก็ขับไปคิดไปว่าจะเอาไงดี
"เอาไงดี"
ผมถามสมาชิก
"แล้วแต่ป๋า"
"แล้วแต่พี่ครับ"
"งั้นที่อุทยานแล้วกัน" เซ็งกับข้อมูลที่ได้มาจากเน็ตเหมือนกัน
ขอย้อนกลับไปที่ข้อมูลจากเน็ต
เพิ่งจะผ่านไปไม่กี่วันเอง เฮ้อ!
ระหว่างทางเราเห็นหน่วยพิทักษ์อุทยานฯ
ภรก. 7 (น้ำตกหมันแดง) เลยเข้าไปสอบถาม
"พี่ครับ
ที่นี่กางเต้นท์ได้ไหมครับ" ผมตะโกนถามจากในรถ
"ได้ครับ
แต่ที่นี่ไม่มีไฟฟ้านะครับ"
"ที่อุทยานจะสะดวกกว่า
นักท่องเที่ยวเยอะดีครับ" เจ้าหน้าที่อีกคนกล่าวสมทบ
"ขอบคุณครับ
แต่ว่ากางที่นี่ก็ได้ใช่ไหมครับ" ผมยังไม่เลิก
"ได้ครับ"
"แล้วมีเจ้าหน้าที่อยู่ที่นี่หรือเปล่าครับ"
"มีครับ"
"ขอบคุณครับ
เดี๋ยวผมจะเข้าไปในที่ทำการอุทยานฯ ถ้าไงคนเยอะ ผมขออนุญาต
มากางเต้นท์ที่นี่นะครับ"
"ได้ครับ
แต่ที่ไม่มีไฟฟ้านะครับ"
"ครับ" ว่าแล้วก็ขับไปที่ทำการอุทยานฯภูหินล่องกล้า
ซึ่งห่างจากที่นี่ประมาณ16 กม
พอถึงจุดกางเต้นท์ที่ทำการอุทยานฯ
"คนเยอะเหมือนกัน"
ทีกางเต้นท์กว้างขวาง มีทั้งแบบลานกลางแจ้ง ลานใต้ต้นไม้ แถมยังมีเต้นท์ และอุปกรณ์ต่างๆให้เช่า
สะดวกสบายมาก ห้องน้ำ-ห้องสุขา ก็เยอะดี
"เอาไงดี"
ผมถามสมาชิก
"แล้วแต่ป๋า"
"แล้วแต่พี่"
"งั้นกลับไปที่หน่วยเมื่อกี้นะ"
"ทำไมล่ะ
ป๋า" คู่ชีวิตถาม อีกอย่างตอนนี้ก็ประมาณห้าโมงเย็นแล้ว
"ไม่อยากนอนฟังเสียงคนเมา
แล้วก็ไม่อยากฟังเสียงเพลงจากรถ" ผมเห็นอยู่คันนึงเปิดเพลงเผื่อคนอื่นแล้วก็นั่งคุยกันไป
และก็ไปแน่ใจว่าหลังสี่ทุ่มคนส่วนใหญ่จะเคารพกฎกติกากันหรือเปล่า
เพราะเคยเจอที่เขาใหญ่ ตรงจุดลำตะคลอง
มันกินเหล้านั่งคุยกันยันตีสามระหว่างนั้นก็มีคนมาขอร้องหลายครั้ง เบื่อพวกนี้มาก
ทุกคนก็ขึ้นรถ
แล้วขับกลับไปที่หน่วยพิทักษ์อุทยานฯ ภรก. 7 (น้ำตกหมันแดง) เจ้าหน้าที่เห็นเราต่างก็ยิ้มรับ
"ตามสบายนะครับ
ขาดเหลืออะไรบอกได้"
"ขอบคุณค่ะ"
ยังไม่ทันขนของลงจากรถก็เจอเจ้าตัวนี้
"โคล่า
อย่าซนนะ" เสียงเจ้าหน้าที่เตือน
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"มันมีอีกตัวครับ
ชื่อ ทาโร่ เดี๋ยวคงจะมา" เจ้าหน้าที่บอก
เรารีบจัดเตรียมมื้อเย็นกัน
มื้อนี้มีสเต็กมานั่งย่างกัน
และดอกกระหล่ำ แครอทของชาวดอย ต้นหอม ผักชี ซึ่งเรานำบางส่วนก็นำมาต้ม น้ำจิ้มสเต็กใช้ซอสพริกศรีราชา
แบบเผ็ด
ตบท้ายด้วยผลไม้นิดหน่อย
"มีใครจะกินข้าวไหม"
"....."
"งั้นแค่นี้พอนะ
เดี๋ยวถ้าไม่พอค่อยว่ากันใหม่"
พอค่ำๆ
พี่เจ้าหน้าที่ก็ลากไฟแสงสว่างมาให้ คือเค้าใช้เครื่องปั่นไฟ
คาดว่าสี่ทุ่มคงจะปิดเหมือนกับอุทยานอื่นๆ
อ้อ..ลืมบอกไปเราเตรียมไฟฉาย ไฟแสงสว่างกันไปด้วย เรียกว่า กินกันไป
คุยกันไป
"ดูเจ้าตัวข้างๆ
ดิ มันเกาะแน่นเชียว!"
พอ
สองทุ่มกว่าเราก็แยกย้ายกันไปนอน อากาศหนาว ทั้งที่ใส่เสื้อกันหนาว ใส่ถุงเท้านอน ยังให้หนาว
จนต้องโผล่มาแค่จมูก
พอตอนเช้าคู่ชีวิตเห็นเจ้าทาโร่มานั่งสั่นเพราะความหนาว
เลยจับขึ้นมาอุ้ม ปรากฏว่ามันชอบมาก นิ่งสนิท แบบว่าแลกไออุ่นระหว่างคนกับหมา 555
10 องศาสำหรับอากาศตอนเช้านี้
"หาอะไรแก้หนาวดีกว่า"
"....." แบบว่าน้ำเปล่าอ่ะ
"สตา
บัก ก็ สตา บัก เถอะ"
มาดูเจ้าบุญชูครับ
แล้วก็ดอกไม้หลังที่ทำการฯ
ไม่อยากระบุว่าดอกอะไร
สถานที่
ที่เรากางเต้นท์
รวมระยะทางที่เราวิ่งกันมา
509 กม
พอเก้าโมงเช้า
เก็บของขึ้นรถกลับไปที่อุทยานฯ กินข้าวเช้าที่ร้านค้า ข้าวราดแกง 2 อย่าง ราคา 50 บาท แยกย้ายทำธุระส่วนตัว
ผมมานั่งดูแผนที่ที่โหลดจากเน็ต เพราะขากลับเราจะกลับทางอำเภอนครไทย
ไม่ไปทางภูทับเบิก
ขากลับเราแวะเติมพลังกันที่ร้านบัวตอง
ตรงแยกวิเชียรบุรี
อาหาร
กับข้าว ที่นี่ราคาไม่แพงครับ เสร็จเรียบร้อย
เราก็กลับบ้านกันและก็ขอลากันด้วย
ภาพของเจ้าทาโร่
หมาน้อยที่เพิ่มสีสันในการพักแรม
=^-^=
